Categorie: coaching

Een nieuw jaar…

Een reactie plaatsen

Een nieuw jaar, nieuwe activiteiten! Mijn voornemen voor dit nieuwe jaar is, om de (kinder)coach die ik (ook) ben meer te laten zien. Daarom organiseer ik, naast de dingen die je al van mij gewend bent, uiteenlopende nieuwe activiteiten. Daarbij zet ik mijn creativiteit in, want daar word ik blij van. Ik ga daarvoor ook meer samenwerken, met ‘collega-coaches’. En ik doe het natuurlijk met Liefde en Aandacht!

Het draait in mijn activiteiten steeds om persoonlijke ontwikkeling, bewustwording en verbinding met de ander, vanuit verbinding met jezelf. Als je eerst jezelf benadert vanuit een houding met liefde en aandacht, dan kun je het daarna ook naar een ander toe. Of dat nu je kind is, je partner, je collega of wie dan ook. Dat is mijn overtuiging.

 

Credits foto: Maryleen <3

Jezelf leren kennen dus. Want waarom doe je wat je doet? Welke behoeftes en wensen heb je en hoe kun je daar zelf in voorzien? Hoe heb je Liefde en Aandacht voor jezelf?

Vanaf dinsdagochtend 30 januari organiseer ik, samen met coachcollega Ellen Leussink, Koffie en Co. Een evenement waarin ouders (van peuter tot puber) op een informele manier kennis kunnen maken met coaching, met een heerlijke bak koffie (of thee), op een sfeervolle locatie; Koffiebar Nieuw Bellevue in Beverwijk. Elke laatste dinsdag van de maand, van 9:00 tot 10:15 uur even de tijd voor jezelf, zonder de kinderen, om jezelf samen met andere ouders/opvoeders te laten prikkelen en inspireren. De eerste bijeenkomst draait het om de vraag “Is Nee Okee?”. Hoeveel ruimte geef jij je kind? En jezelf?

Een andere activiteit is de VIP-dag die ik samen met Paula Smit vorm geef, op zaterdag 17 februari in de prachtige voormalige Middelaarskerk te Beverwijk. Voor iedereen die weet hoe belangrijk het is om jezelf Liefde en Aandacht te geven. Voor wie zich een dag ontspanning en verdieping gunt. We gaan die dag (uiteraard) wandelen, we hebben aandacht voor meditatie, we kijken in de spiegel, we hebben aandacht voor successen en complimenten. Ook aan de inwendige mens wordt gedacht. Alles om dichter bij jezelf te komen en te voelen hoe belangrijk je bent!

Daarnaast zal ik in dit nieuwe jaar de ‘Ik-leer-leren’-training weer nieuw leven inblazen en staan er nieuwe stiltewandelingen en play- en workshops voor kinderen op het programma!

Meer informatie over Koffie en Co. En de VIP-dag vind je bij de evenementen op mijn Facebookpagina.

Ik wens jou, en mijzelf, een nieuw jaar vol Met Liefde en Aandacht!

Keuzes maken

2 reacties

‘We gaan intern nog bespreken of en hoe je mogelijk binnen onze organisatie past. We mailen je later deze week.’

Binnen een half uur stond ik weer buiten. Bedankt en niet tot ziens.

Hoewel ik mezelf van te voren al betrapte op enige tegenzin in het gesprek (toch die weerstand tegen het jezelf moeten ‘verkopen’), merk ik enige teleurstelling op. Waarom dan? En waarom ging ik het gesprek eigenlijk dan toch aan, terwijl mijn gevoel mij al vertelde dat het waarschijnlijk niet zou passen? Was het alleen nieuwsgierigheid, om te onderzoeken hoe ik als zelfstandige in de vorm van interimdocent werkzaam zou kunnen zijn in het onderwijs? Of was het toch mijn Ego, dat geen nee kon zeggen omdat een collega (een ‘plusdocent’) mij in contact had gebracht met deze partij?

‘Voor ons is het niet helemaal duidelijk wat precies je ambities zijn. Het is alsof je nog geen duidelijke keus hebt gemaakt.’

Nou, die opmerking komt wel even binnen. Mijn hele systeem komt in opstand. Ik voel iets van verontwaardiging. En ook de gedachte dat ik gefaald heb merk ik op. Ik neem even de tijd om te voelen en te horen welke gedachte ik verder opmerk.

Blijkbaar kan ik niet goed genoeg overbrengen wat mijn ambities zijn (wat een rotwoord vind ik dat ook- waarom toch? -ik heb het liever over mijn persoonlijke wensen of leerdoelen). Ik heb het idee dat ik mezelf moet verantwoorden.

Keuzes maken. Wat deze gesprekspartners niet weten, is dat ik de afgelopen jaren intens bezig ben met dit onderwerp. Vorig jaar heb ik om die reden op school laten weten dat ik niet langer als docent Nederlands voor de klas wil staan. Niet omdat ik geen les wil geven. Ik ben de spelling en grammatica gewoon zo zat. Al die regeltjes. Daar ben ik na meer dan twintig jaar wel klaar mee. Het komt er voor mij ook op neer dat ik niet langer de gebaande paden wil bewandelen. Ik wil mezelf niet steeds maar weer moeten verantwoorden (ook zo’n terugkerend thema voor mij). Uitleggen aan de directie hoe het verschil tussen het cijfer voor SE en CSE tot stand is gekomen, bijvoorbeeld. Niet avonden lang bezig zijn met correctiewerk en met lesvoorbereiding. Kopieerwerk. Toetsen bespreken. Ik wil me niet constant opgejaagd voelen. Niet meegaan in de gekte van de dag. Het streven naar altijd maar meer en beter. Excelleren. Geen onvoldoendes mogen accepteren.

Dat is een heleboel NIET. ?

Er is echter ook een hoop dat ik wél wil.

Ik wil kunnen werken in mijn eigen tempo. De tijd kunnen nemen om mijn woorden te kiezen (ik ben daar niet zo snel in én vind het blijkbaar belangrijk de juiste woorden te kiezen – al is taal soms gewoon te beperkt- ik wil graag begrepen en gehoord worden) en mijn pad te gaan. Zelf kunnen bepalen. Me kalm en tevreden voelen. Tevreden zijn met minder, in plaats van het jagen op meer, vanuit de angst tekort te komen of tekort te schieten. Ik wil vrijheid. Ruimte in mijn agenda. Genieten van het moment. De tijd hebben om te luisteren. Mooie verhalen te mogen horen én vertellen. Verbinding voelen met de kinderen, jongeren en volwassenen met wie ik werk, met en zonder beperking of ontwikkelingsachterstand, en daar de tijd voor nemen. Aandacht hebben voor wat er verandert en groeit. Soms gewoon in stilte. Altijd vanuit positiviteit en de mogelijkheden en kwaliteiten van de persoon tegenover mij én in mezelf. Geweldloos. Creatief en afwisselend. Zonder te beoordelen en veroordelen het proces van leren begeleiden, coachen en soms wat (bij)sturen. Inspireren. In de breedste zin van het woord. Op school, als docent, als mentor, als leerlingbegeleider, als zelfstandige, als (kinder)coach, als yogadocent, organisator van (play- en)workshops, als moeder, als dochter, als vriend(in), als mens. Daar wíl ik helemaal geen keus in hoeven maken. Ik wil het allemaal!

Het was weer een mooie oefening in het opmerking van mijn jakhals. Een moment om stil te staan bij mijn gevoelens en mijn behoeften. Om het in mijn eigen tempo weer een klein beetje helderder te krijgen wat ik wil.

Ik buig mijn hoofd en ben de mensen met wie ik een gesprek had dankbaar. Ik weet weer een beetje beter waar ik sta. Nu maar even genieten van dit moment. Van het hier en nu. Namasté.

Play- en Workshop Moederdag

2 reacties

Op Moederdag organiseerde ik sinds lange tijd weer een Play- en Workshop.

Natuurlijk heb ik als (kinder)coach ook in deze Play- en Workshop weer op speelse wijze belangrijke thema’s verwerkt. Dit keer hadden we aandacht voor Waardering en Dankbaarheid.

Aan het begin van de workshop zochten moeders een kaart uit voor hun kind(eren) en elk kind koos een kaart speciaal voor hun moeder. Daarna schreven ze voor elkaar op, waarom deze kaart was gekozen. Tot slot mochten ze dat aan elkaar vertellen. Er klonken volop vertederde en verwonderde ooooh’s en aaaah’s en er werd veel geknuffeld en gekust om elkaar te bedanken.

De rest van play- en workshop bestond uit  een speciale Moederdagbingo (met hartjes in plaats van getallen). De ‘prijzen’ waren allerlei activiteiten die je ter plekke samen met je moeder/kind deed. Zoals een (duo)yoga-oefening, een bijzondere massage, samen op de foto in de fotocorner, lekker creatief bezig zijn, of memory spelen (met snoepjes!).

   

De winnaars bepaalden dus wat er gedaan werd! Wat opviel, was dat de kinderen vooral kozen voor het yogaspel en moeders (als ze tenminste niet hun kind lieten kiezen) kozen opvallend vaak voor de massage.

   

Tijdens het yogaspel kwam het aan op plezier, vertrouwen kunnen hebben in elkaar, soms wat angsten overwinnen of juist grenzen aangeven. Bij de massages draaide het om liefdevol, zacht en warm dicht bij elkaar zijn.

  

Aan het eind van de workshop voelden we in ons hart (op de yogamanier, met de handen in bidhouding voor het hart) waar we blij van waren geworden en waar we dankbaar voor zijn. Ter afsluiting mochten moeders en kinderen dat nog even met elkaar delen.

Ik  heb weer ontzettend genoten van het organiseren van deze Play- en Workshop voor kinderen (en hun moeders) en hoop dat er snel opnieuw ruimte is in mijn agenda om een nieuwe te kunnen organiseren!

 

Geef aandacht aan wat je wil laten groeien

2 reacties

Vanuit mijn behoefte om de stilte in mijzelf de ruimte te geven en de rust te nemen om te luisteren en te voelen welke kant ik uit wil,  nam ik afgelopen weekend deel aan de stiltedag van mijn lieve yogacollega Kalinka (voor meer informatie kun je eens een kijkje nemen op haar website www.gelukkeling.nu).

Het was ontzettend prettig en verhelderend om mezelf weer eens te vragen waar ik minder van wil en vooral waar ik meer van wil. Want…alles wat je aandacht geeft groeit!

Mijn gedachten brachten mij terug in de tijd. In 2013 deed ik bij yogaschool De Blauwe Vlinder  de opleiding tot docent easyflow en poweryoga, omdat ik meer wilde leren over yoga. Maar ook omdat ik wilde onderzoeken of het mogelijk was om een opleiding te volgen, naast mijn gezin, mijn hulpbehoevende ouders en mijn baan in het onderwijs. Die uitkomst was positief en dus stortte ik mij in het avontuur: de opleiding tot kinder- en jeugdcoach bij het Atma instituut,  waar ik echt heel blij van werd!

Na het behalen van deze opleiding stond ik te popelen om als coach aan de slag te gaan. But life got in the way. Ik werd meer gevraagd voor het verzorgen van yogalessen, dan coachsessies. Hoe dat komt? Het besef was er opeens: dat had ik over mezelf afgeroepen! Kijk maar eens naar mijn bedrijfslogo.

Ik heb eerst het woord yoga genoemd…..

Gelukkig was ik op de school waar ik werk wel zo daadkrachtig om aan te geven dat ik meer wilde met coaching en daar heb ik dit schooljaar dan ook alle ruimte voor gekregen. Dat is fijn. En toch blijft het kriebelen, merkte ik tijdens die stiltedag.

Tijd dus om actie te ondernemen! Om zelf aandacht te geven aan wat ik graag wil laten groeien. Om het universum en de mensen om mij heen laten weten dat ik er klaar voor ben. In de stilte heb ik al gevisualiseerd hoe het eruit gaat zien. De yoga hoeft niet minder, want ook daarin kan ik stiekem wel een beetje coaching kwijt. Maar mijn coachpraktijk mag groeien! Dit is de eerste stap op weg daar naartoe. Namasté.