Ik kijk wel eens een beetje met afgunst naar die gezinnen waar iedereen gezellig en liefdevol met elkaar in harmonie lijkt te leven. Waar nooit een onvertogen woord valt. Ik ben niet in zo’n gezin opgegroeid en in mijn huidige gezin is dat ook niet zo. In ons gezin vallen er wel eens woorden.

Een week of twee geleden had ik een flinke aanvaring met oudste zoon. (Voor de volledigheid, in ons gezin zijn er 3 kinderen; een jongedame van 20, een jongeman van 17 en een mannetje van 15). Met die van 17 had ik dus een fiks meningsverschil. Ik ben daar even flink door van de kook geweest. Want hoewel ik alle theoretische kennis bezit over hoe het werkt bij pubers, jarenlange ervaring heb met pubers door werken in het middelbaar onderwijs, geoefend ben in mindfulness en verbindende communicatie, kon ik toch niet uit het conflict blijven. Waarom niet?

Lees verder →